Ҳангоми аз кор баргаштан, шаҳрванди собиқи Тоҷикистон Бахтиёр Исмоилов дар роҳ доғи сафедро дид.
Дар аввал ман фикр кардам, ки ҳайвон аст, аммо вақте ки наздиктар омадам, кӯдакро дидам. Вай дар роҳи яхбаста дар ҳарорати -5 дараҷа гавак мекашид.
Мард ӯро ба плед печонд ва ба ерии таъҷилӣ занг зад. Вазъият мураккаб шуд, вақте ки зане, ки худро бибии духтар муаррифӣ мекард, аз ҷангал баромада. Наҷотдиҳанда ҳушер буд кӯдакро надод ва интизори хадамоти таъҷилӣ буд. Баъдтар маълум шуд, ки занро ба наздикӣ аз бемористони бемориҳои рӯҳӣ озод карданд.
Бахтиёр мегӯяд: "Айнан пас аз чанд дақиқа мошинҳои боркаш аз он ҷо гузаштанд."
Ӯ писари 10-моҳаи худро ба воя мерасонад. Маҳз эҳсосоти падарӣ ба ӯ нишон доданд, ки чӣ гуна амал кунад. Вақте ки модари ҳаяҷонбахши духтар мукофот пешниҳод кард, ӯ ҷавоб дод: "беҳтараш барои табобати духтаратон сарф кунед."
Дар SalamPay мо мефаҳмем, ки вақтҳои охир дар ҷомеа аксар вақт нисбати муҳоҷирони меҳнатӣ манфӣ садо медиҳад. Аммо дар байни онҳо одамоне ҳастанд, ки бо амали худ хислатҳои беҳтарини халқи худро нишон медиҳанд. Аз ин рӯ мо мехоҳем дар мақолаҳо дар бораи одамоне нақл кунем, ки меҳрубонӣ зоҳир мекунанд.
Мисоли Бахтиер нишон медиҳад, ки чӣ гуна одами оддӣ метавонад ҷараени ҳодисаҳоро бо нишон додани инсоният ва ҳушерӣ тағйир диҳад.
Ҳатман ин мақоларо паҳн кунед! Бигзор ин хабарро ҳамма донанд!
